O proxecto Vixiantes do Chan despega en Galicia da man de Voz Natura
O obxectivo resúmeo o profesor Leiva: «É tomar mostras de campo para valorar as características e estado de saúde dos chans de España, e desas mostras edafolóxicas sacamos unha estatística por cada lugar analizado e despois subimos os resultados e fotos á base de datos centralizada de Ibercivis mediante unha aplicación», apunta o docente.
José Viñas non ten moito tempo para o descanso: «Desde Ourense chámannos para corroborar se os seus datos foron subidos á aplicación, en Cangas pídennos outro kit para poder tomar mostras en tantos chans como poidan, ou a Casa dá Xuventude de Cambre incluíu a recollida de mostras para este proxecto entre as súas actividades xuvenís», di.
Miguel Leiva tampouco para e vai a toda máquina, porque empezou a finais de xaneiro. «Ata o de agora—explica— sacamos mostras do chan en tres localizacións ben diferenciadas: unha horta en desuso no centro urbano de Lugo (no que foi a casa da congregación das Servas de Xesús), un prado nunha zona do monte (Penarrubia-Adai) e unha carballeira na ribeira do Miño (xunto á estrada de Lugo a Ombreiro)».
José Viñas, sobre este momento e ata finais de mes, di: «Tócanos a parte máis divertida, porque centos de mozos investigadores de distintas escolas e asociacións recollerán as súas mostras seguindo a mesma receita que nos propuxo o equipo de Ibercivis, entre os que está José Manuel Mirás, investigador galego de chans».
O interrogante final é que aceptación ten Vixiantes do Chan, e a resposta dáa o propio José Viñas: «Desde Ibercivis fannos sempre a mesma pregunta: “Como está a ser a participación da poboación?”. Á que respondemos con outra: “Tedes máis kits para recoller mostras?”». En dúas palabras: un éxito.